Καπουτσίνοι

Μοναχικό τάγμα της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας. Ιδρυτής του (1525-28) ήταν ο Φραγκισκανός μοναχός Ματέο Μπάσι, που προσπάθησε να επαναφέρει τον ασκητικό χαρακτήρα των πρώτων κοινοτήτων των Φραγκισκανών. Το τάγμα αυτό εμφανίστηκε αρχικά στη Γαλλία το 1573 και ονομάστηκε έτσι από τη μυτερή κουκούλα (capuccio) που ήταν ραμμένη στο χοντροφτιαγμένο ράσο που φορούσαν οι μοναχοί. Ο κανόνας των Κ. επικυρώθηκε από τον Κλήμη Ζ’ το 1528, όμως το τάγμα συνέχισε να αποτελεί κλάδο του τάγματος των Φραγκισκανών έως το 1619, οπότε ο πάπας Παύλος Ε’ αναγνώρισε την αυτονομία του. Το τάγμα γνώρισε ιδιαίτερη ακμή τον 16o και τον 17o αι., οπότε και εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες της δυτικής Ευρώπης, βρίσκοντας μεγάλη απήχηση στις λαϊκές μάζες. Οι Κ. διαδραμάτισαν αποφασιστικό ρόλο στην ενίσχυση της Αντιμεταρρύθμισης και αγωνίστηκαν με μεγάλο ζήλο για τη διάδοση και την επικράτηση του Καθολικισμού. Από τα σημαντικότερα μέλη του τάγματος την εποχή εκείνη υπήρξε ο πατήρ Ιωσήφ Λε Κλερ ντι Τρεμολέ, στενός συνεργάτης του Ρισελιέ, ο οποίος θεμελίωσε και το ιεραποστολικό έργο των Κ. Ενδεικτικά, οι Κ. υπήρξαν από τους πρώτους αποίκους του Γαλλικού Καναδά (τέλη 16ου αι.). Ακόμα και σήμερα αποτελούν τα πιο μαχητικά στελέχη του καθολικού ιερατείου. Ο Καπουτσίνος μοναχός, Πάντρε Πίο, ο οποίος αγιοποιήθηκε από τον πάπα Ιωάννη-Παύλο Β’ (φωτ. ΑΠΕ).